Twee keer op één dag kreeg ik dezelfde vraag vanuit compleet verschillende hoek.
"Wat doe je met mensen in een kring die een heel korte spanningsboog hebben?"
En helemaal als er anderen in dezelfde kring zitten die juist op een heel rustige wijze de diepte in willen en daar echt de tijd voor willen nemen?
Eerlijk gezegd vind ik het best een moeilijke vraag. Want ik kan bij wijze van spreken uren stil zitten, me helemaal langdurig concentreren en verdiepen in een onderwerp. Helemaal als het over de C.O.N.S.E.N.T.-methode® gaat;)
De voorbeelden/ervaringen die ik heb zijn met mijn eigen kinderen en uit de periode dat ik op Democratische scholen werkte. Daar hadden we wat kinderen met een korte spanningsboog.
Wat ik dan deed om toch met die kinderen af te stemmen? Ik ging een balletje trappen of samen op de trampoline springen en zo tussen door hadden we een gesprek of namen we beslissingen over wat we zouden gaan doen. Of een wandeling maken, als het te confronterend was om aan een tafel te zitten en elkaar steeds in de ogen te moeten kijken.
Eén van mijn kinderen houdt ook niet zo erg van overleg, zeg maar rustig helemaal niet. Die is het snel zat en het duurt altijd te lang. Vaak ging hij zijn eigen ding doen. Een stripboek zitten lezen op de grond, of toen hij klein was spelen met auto's of met Lego. En dan, terwijl het leek of hij niet meedeed, klonk op een cruciaal moment een stemmetje vanachter de bank die aangaf hoe het volgens hem zat en vaak bracht dat precies de oplossing waar we met ons allen naar aan het zoeken waren.
Wat bij ons ook goed werkte, gezinskring houden in de auto. Dan zit je toch met zijn allen bij elkaar en is het toch al saai (volgens sommigen). Hoe efficiënt kun je dan je tijd besteden! Hier bewaar ik dierbare herinneringen aan, omdat er besluiten werden genomen die grote impact hadden.
In elke situatie en in elk gezelschap kan hiermee op een andere manier omgegaan worden. Wat werkt bij jou en hoe kom je op een prettige manier tot gedragen afspraken?
