Uit elkaar gaan, afscheid nemen... mag dat?
Of moeten we er altijd samen uitkomen, altijd samen verder werken, altijd bij elkaar blijven omdat het eens zo goed was wat we hadden of omdat we dat ooit afgesproken hebben?
Mijn ervaring is dat veel mensen moeite hebben met afscheid nemen. Dat het voelt als falen en dat wordt in onze Nederlandse cultuur nog vaak negatief bestempeld.
Ik heb daar een ander beeld bij. Je trekt een tijd samen op, omdat je gedeelde interesses hebt, je wilt samen iets neerzetten, je bent collega's geworden, je hebt samen een relatie.
Maar situaties veranderen en mensen veranderen. Waarom vasthouden aan hoe het was, alleen maar omdat het eens zo was terwijl de situatie of jij intussen heel erg verandert ben?
Waarom niet regelmatig opnieuw elkaar bevragen: 'Willen we nog samen zijn; willen we nog samen werken; delen we nog dezelfde passie; levert onze samenwerking nog steeds meerwaarde of kunnen we individueel meer betekenen?'
Grote vragen, die de moeite waard zijn om te onderzoeken.
Zelf heb ik op diverse momenten afscheid genomen. In werksituaties, omdat ik een andere richting in wilde slaan. Afscheid genomen als collega omdat ik voortschrijdende inzichten ontwikkelde, die niet pasten in wat de anderen voor ogen hadden. Of collega's namen afscheid van mij, omdat zij andere ideeën hadden over hoe verder te gaan.
Is dat altijd gemakkelijk? Nee, dat vind ik niet. Afscheid nemen kan pijn doen, doet vaak pijn.
Wat mij heel erg helpt is de manier waarop je afscheid neemt. Met consent afscheid nemen is een heel respectvolle manier van uit elkaar gaan. Op de school van mijn kinderen werd dan ook bij het afscheid nemen gevraagd of de kring om het kind heen vond dat deze leerling klaar was om de volgende stap te zetten en afscheid te nemen van deze school. Hiervoor werd consent gevraagd en zo werd er op een prachtige manier afscheid genomen.
Door in afstemming (met consent) afscheid van elkaar te nemen, laat je zien wat de ander betekent heeft, kan waardering uitgesproken worden en wordt gerespecteerd dat er andere keuzes gemaakt worden of iemand klaar is om een andere weg in te slaan.
Door op deze wijze afscheid te nemen, kun je blij zijn als je elkaar daarna weer tegenkomt en met oprechte interesse vragen hoe het gaat en waar de ander mee bezig is.
Omdat het geheel afgemaakt is, afgerond, heel gemaakt.
Hoe heb jij in het verleden afscheid genomen? En hoe kijk je erop terug?
Steeds meer realiseer ik me hoe belangrijk het is om goed afscheid van elkaar te nemen, dat we samen een stuk oplopen en daarna weer afscheid nemen omdat we ieder ons eigen pad in dit leven lopen en daar telkens nieuwe relaties vinden en telkens los mogen laten, afscheid mogen nemen. En dat dat helemaal oké is!
