Een veld van betrokkenheid
Ondanks dat ik nog redelijk groen ben met de CONSENT-methode techniek, durf ik toch al te vertrouwen op het proces. Afgelopen vrijdag wilden we tijdens de maandelijkse borrel een brainstormsessie organiseren met ca. 20 leden van Nieuw Westland. We besloten dat we de CONSENT-methode hiervoor wilden gebruiken. Gezien de groepsgrootte kozen we voor een binnenkring met een lege stoel en een kring daaromheen. Wederom ben ik dankbaar wat de CONSENT-methode brengt: Er komt zoveel meer naar boven dan ouderwets tot een besluit te willen komen. Er ontstaat een veld van betrokkenheid, begrip en gelaagdheid.
Lege kruk
De leden in de binnenkring startten de ronden en al snel werd om en om de lege stoel bezet door iemand uit de buitenkring. Daar waar de buitenkring in het begin nog wat verder weg stond, kwamen ze dichter en dichterbij, ze wurmden zich nog nét niet allemaal in de binnenkring.
Gelaagdheid
De bedoeling was om leden te horen en inspiratie op te halen om er vervolgens een voorstel mee te schrijven voor de Algemene Ledenvergadering (ALV).
De vraag leek simpel: behouden we het huidige lidmaatschapsbedrag, moeten we verhogen of verlagen of zelfs afschaffen. Al snel stelden deelnemers hun eerste idee bij en kwamen onderliggende vraagstukken naar boven zoals: Willen we überhaupt wel met leden werken, waarom is niet iedereen welkom en wat verwachten we van een bestuur en wacht eens even, wat doe ik eigenlijk zelf? Ook het ideaalbeeld van een wereld zonder geld werd besproken, de Ubuntu gedachte. En de weg daar naartoe. Als gespreksbegeleider zou ik in het verleden sneller gedacht hebben dat we afdwalen van het onderwerp. Nu mag alles gezegd worden en wordt steeds duidelijker hoe het een zich tot het ander verhoudt.
Procesbesluit
De tijd was (te) kort om tot een duidelijk geformuleerd voorstel te komen wat meegenomen kan worden naar de ALV. En ook dat is oké. We hebben het daarom afgerond met een procesbesluit, namelijk dat de deelnemers een verslagje krijgen over de grote lijnen die naar voren zijn gekomen en dat ik vervolgens een voorstel voor de ALV ga schrijven. Want, we waren het er ook over eens dat we zin hadden in een borrelmoment. Een check-out werd, ondanks dat de borrel riep, gewaardeerd: je hoort van elkaar hoe je het gesprek verlaat en je stapt echt uit het ‘veld’, klaar voor het volgende.
Dit artikel is geschreven door
Brenda Kooy
