Skip to main content

Emoties tijdens een overleg

We maken het allemaal weleens mee: Hoogoplopende emoties tijdens een overleg. Een collega zegt iets waarvan jij denkt of weet dat het totaal niet zo in elkaar zit; het duurt eindeloos voor iedereen zover is om een besluit te nemen en dat gaat je enorm irriteren; Die ene collega vertoont telkens weer hetzelfde gedrag waardoor je bijna op ontploffen staat; Er wordt iets gezegd wat een gevoelige snaar raakt en je schiet vol tranen. Of iemand zegt iets zo herkenbaars, dat je in de lach schiet. Emoties, iedereen heeft ze en in menig overleg spelen ze een grote rol.

Als ervaren gespreksleider organiseer ik regelmatig gesprekken met een bepaald thema. Naast mijn werk voor het CONSENT-methode Collectief werk ik ook voor de Stichting Veraarden. Veraarden is naast begraven en cremeren een nieuwe vorm voor lichaams bestemming, waarbij het lichaam na overlijden in veertig dagen getransformeerd wordt tot een voedzame aarde. Een prachtige duurzame methode, maar helaas nog niet toegestaan in Nederland. Om mensen voor te bereiden op deze nieuwe vorm organiseert de Stichting Veraarden mooie, AARDige gesprekken over de dood. En ja, als je over dit onderwerp praat komen er regelmatig emoties aan de oppervlakte.

Hoe gaan we daar mee om binnen de CONSENT-methode? De methode geeft emoties een plek, zodat ze er mogen zijn en er bewustzijn is over wat het vraagt van de aanwezigen om toch samen te kunnen overleggen. 

Als eerste is daar de aankomstronde, de ronde waarin we elkaar vertellen hoe we er bij zitten. Daar kan je bijvoorbeeld ventileren, dat het slecht gaat met je 80-jarige moeder, of dat je hoofdpijn hebt die dag of slecht geslapen, of dat je blij bent omdat je kind geslaagd is voor zijn rijbewijs of dat je een nieuwe liefde hebt gevonden en verliefd bent. Zo weten de deelnemers aan jou bijeenkomst wat je bezig houdt of hoe je het overleg ingaat. Even polsen hoe iedereen erbij zit, voor je samen iets gaat ondernemen of een gesprek ingaat.

Emoties mogen er zijn, dat is al een heel belangrijk uitgangspunt. We hoeven niks weg te stoppen of te doen alsof alles oké is. Als gespreksleider is het belangrijk dat je een goede spaceholder leert zijn. Een spaceholder creëert een sfeer waarin deelnemers de gespreksleider en elkaar vertrouwen en het veilig voelt om alles op tafel te kunnen leggen wat de bedoeling is. Ook in een zakelijke setting is dit enorm belangrijk, want alleen op deze manier kunnen problemen bespreekbaar worden gemaakt en kan er naar de oppervlakte komen wat er nodig is om problemen op te lossen of om nog fijner samen te werken. Als er emoties naar boven komen gaan we niet redden of pamperen, we halen geen zakdoekjes, gaan niet troosten, we leggen het gesprek gewoon even stil. We wachten tot degene die geëmotioneerd is klaar is om door te gaan, tenzij iemand zelf vraagt om getroost te worden of aangeeft iets nodig te hebben van de groep. En dit klinkt misschien gemakkelijk, maar dat is het niet. In onze cultuur zijn we zo gewend om te troosten, te redden, te sussen, medelijden te hebben en daarmee houden we de ander klein. De persoon die het even moeilijk heeft, kan wellicht zelf door de emotie heen bewegen, als we dan troosten of sussen ontnemen we deze persoon de kans om het zelf op te lossen. Emoties die snel gesust worden zijn niet gezien en blijven onderhuids door sudderen. Boeken vol zijn hierover geschreven en dat past natuurlijk niet in één blog. Vaak vinden we emoties lastig en dan met name gevoelens van boosheid, verdriet, angst, de zogenaamde “negatieve” emoties. Positieve emoties zijn net als negatieve emoties, maar heb je weleens opgelet hoe verschillend omgegaan wordt met een positieve of een negatieve emotie? Ik probeer ze steeds vaker gewoon te zien als emoties en ze niet te bestempelen als lastig of negatief. 

Als we ruimte geven binnen onze overleggen aan emoties, ontstaat er meer diepgang en onderlinge verbondenheid en vertrouwen in de groep. Dat kan zelfs binnen een meeting van anderhalf uur met mensen die elkaar nog nooit gezien hebben. Tijdens de AARDige gesprekken over de dood, gaat het over eigen ervaringen met dit thema en vaak schieten mensen vol. Ook tijdens onze eigen CONSENT-methode collectief dagen komen er allerlei emoties voorbij, maar door daar als collega’s doorheen te werken, wordt de werkrelatie stevig en kunnen we echt op elkaar bouwen en dat is in deze tijd waarin een gebrek aan verbinding en emotionele armoede hoogtij vieren een groot goed.

Wil je zelf deelnemen aan een AARDig gesprek over de dood en wat daarna kijk dan eens op veraarden.nl ook al je meer wilt weten over deze vorm van lichaamsbestemming. 

Dit artikel is geschreven door

Carien Kirkels

Schrijf je in voor onze
maandelijkse nieuwsbrief

Ontvang gratis de eerste hoofdstukken van ons boek Besluit met CONSENT en ontdek antwoorden op de vragen: Wat is consent en wat levert werken met consent je op?