Wie heeft de macht in een vergadering?

Nu las ik onlangs een Engels boek waarin het woord “power” veelvuldig gebruikt werd. Ergens hebben de Engelstaligen een voordeel, omdat je “power” kunt lezen als macht, kracht, invloed… afhankelijk van de context natuurlijk. Eerst baalde ik een poosje. Ik wil ook wel zo’n fijn veelzijdig woord. Inmiddels denk ik: zit het niet ook tussen de oren? Is macht niet gewoon een interessant woord en wordt het niet eens tijd om er juist wél aandacht aan te besteden. Het op zijn minst eens te onderzoeken?

Macht. In eerste instantie roept dat bij mij de associatie “het recht van de sterkste” op. Is dat wel terecht? Zit macht niet ook in veel andere dingen? Wat is sterk in een vergadering? Verbaal sterk zijn? Heeft de persoon die in een overleg juist niets zegt, niet ook een zekere macht? Het heeft zeker invloed. Het kan bij de anderen sowieso een machteloos gevoel achterlaten. En de controle uit handen geven? Maakt dat je machteloos? Als je anderen (een persoon met een mandaat of een groep met een eigen domein) het vertrouwen geeft dat zij de juiste beslissing zullen nemen, gooi je dan ook meteen al je invloed weg?

Er is ook een verband met verantwoordelijkheid. Macht en invloed brengen verantwoordelijkheid met zich mee. Als jij de macht hebt om beslissingen te nemen, heb je ook de verantwoordelijkheid om hier integer mee om te gaan. Om uiteenlopende belangen zorgvuldig tegen elkaar af te wegen.

Dat brengt ons bij vertrouwen. Wil je macht hebben? Op een integere manier invloed krijgen? Dan zul je het vertrouwen moeten winnen van je team of groep. Macht zonder vertrouwen… niet fijn (op z’n minst).

Ted J. Rau en Jerry Koch-Gonzalez schrijven in hun boek ‘Many Voices One Song’ dat “power” net als water is. Op zichzelf niet goed of slecht, het hangt ervan af hoe je het gebruikt. In grote hoeveelheden, geconcentreerd in één plaats en gericht tegen iets, is het nogal destructief. Als het ingezet wordt ten dienste van het gehele ecosysteem, als het gelijkwaardig verdeeld wordt en prettig stroomt dan is “power” (macht, invloed, kracht!) een constructief, creatief en voedend irrigatiesysteem.

Zo bezien is vertrouwen schenken geen daad van desinteresse of machteloosheid, maar een zinvolle actie om de macht, de kracht, te laten stromen binnen een ecosysteem. Een samensturende organisatie is net zo goed een ecosysteem als een stuk natuur.

Vertrouwen kun je niet afdwingen, dat krijg je. Macht kun je wel afdwingen, met geweld, maar dan wordt het dus destructief. Wil je die creatieve, voedende flow van macht? Geef het dan! Geef de ander vertrouwen. Geef de ander invloed. Geef de ander het woord. Geef de ander macht.

Waar zit jouw macht? Jouw kracht? In het geven… van die macht ;-)